จะมีใครสักกี่คนที่รู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่า “ครู” ทั้งนี้โดยศัพท์คำว่า ครู มาจากคำว่า ครุ (คะ-รุ) ที่แปลว่า “หนัก” อันหมายถึง ความรับผิดชอบในการอบรมสั่งสอนของครูนั้น นับเป็นภาระที่หนักหนาสาหัสไม่น้อย ท่านเป็นดังดวงประทีปทางปัญญาให้แก่ศิษย์คอยประคับประคอง ส่งเสริมให้มีความเจริญก้าวหน้าในทุกวิถีทาง
ครู จึงเป็นผู้ไม่ยอมแพ้ต่อความเหนื่อยยาก ยอมเสียสละ อดทน ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ ขอเพียงให้ศิษย์ได้ดีเท่านั้นเพียงพอ แม้ว่าต่อไปภายหน้า ศิษย์จะเก่งกล้าสามารถก้าวหน้าเกินครูอย่างไรก็ตาม น้ำใจของครูนั้น ไม่เคยมีจิตริษยา มีแต่จะพลอยยินดีและเป็นสุขใจด้วยเสมอ ดวงใจท่านเปี่ยมล้นเมตตา มีความบริสุทธิ์ใจต่อศิษย์ สมดังพ่อแม่คนที่สองอย่างยิ่ง
แม้ใครจะเปรียบว่าอาชีพครูเป็นเช่นเรือจ้าง ที่พายส่งถึงฝั่งแล้วจากไป แต่ศิษย์เห็นว่าเป็นความเสียสละอันยิ่งใหญ่ อย่างยากที่จะหาใครเสมอเหมือน แผ่นทองหลังองค์พระปฏิมากรน่ายกย่องเพียงใด ความเป็นครูผู้ให้ก็น่ายกย่องเพียงนั้น ยิ่งผ่านกาลเวลายิ่งทรงคุณค่าในตนเอง ควรแก่การเคารพบูชาเสมอ บุญกุศลย่อมส่งแด่ผู้เป็นครูทุกเมื่อ ให้ประสบแต่ความสุขและความรุ่งเรืองตลอดไป
แม้สังคมในยุคปัจจุบัน จะนำสมัยด้วยเทคโนโลยีหลากหลาย ความรู้หาได้ง่ายดายจากหนังสือ เครื่องคอมพิวเตอร์ และสื่ออิเลคทรอนิคส์ต่างๆ แต่เชื่อเถิดว่า ไม่มีความรู้ที่ไหนจะยิ่งใหญ่ เท่ากับความรู้จาก “ครูผู้มีจิตวิญญาณ” ซึ่งสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับเราได้มากกว่าสิ่งใดในโลก เพราะแท้จริงแล้ว ครู มิได้เพียงเติมเต็ม “วิชาความรู้” เพื่อประกอบสัมมาชีพแก่เราเท่านั้น แต่ท่านยังเป็นผู้นำ “ประทีปแห่งปัญญา” ส่องหนทางสว่างในการดำเนินชีวิตให้แก่ศิษย์ ตราบนานเท่านาน
.......
เนื่องในวาระวันมงคล “วันครู” นี้
ศิษย์ขอน้อมนบเทิดพระคุณครูทุกท่านไว้เหนือเศียรเกล้า
